نشریه «اشپیگل» چاپ آلمان در گزارشی به حضور اینفلوئنسرهای غربی در افغانستان پرداخته و آن را بخشی از یک استراتژی هدفمند از سوی طالبان برای «تطهیر چهرهٔ خود در افکار عمومی جهان» دانسته است.
در این گزارش آمده است که زنان اینفلوئنسر غربی در سفر به افغانستان حق دارند گردش کنند، برقصند و یا شاد باشند؛ در حالیکه زنان و دختران افغان حتی حق تحصیل و آموزش ندارند.
در این گزارش آمده است که از زمان بازگشت طالبان به قدرت، در حالی که بسیاری از خبرنگاران و ناظران حقوق بشری از ورود به افغانستان منع شدهاند، شماری از چهرههای پرمخاطب در شبکههای اجتماعی مانند تیکتاک و یوتیوب با مجوز رسمی طالبان وارد این کشور شدهاند و با انتشار ویدیوهایی پرزرقوبرق، تصویری سنتگرا اما «دوستانه» از افغانستانِ تحت سلطهٔ طالبان ارائه میکنند.
این گزارش بهوضوح از چهرهٔ دیگر طالبان پرده برمیدارد: چهرهای مهربان، انعطافپذیر، دوستانه و بهشدت قابل ستایش که صرفاً اینفلوئنسرها و گردشگران زن غربی آن را میبینند.
برای طالبان اما هیچ تفاوتی نمیکند که این زنان حجاب داشته باشند یا نه، یک محرم مرد آنان را همراهی کند یا خیر، در گذشته چه سابقهای داشته باشند، آیا پورناستار هستند یا یک ستارهٔ اینستاگرامی؛ آنچه اهمیت دارد این است که اینفلوئنسرهای زن غربی با سفر به افغانستان، گردش، رقص، عکاسی و خوشگذرانی، همان تصویری را از افغانستان تحت حاکمیت طالبان به جهان مخابره کنند که این گروه میخواهد: افغانستانی آزاد، باثبات، امن، مطمئن، زیبا و سرشار از مهرورزی و عشق!
طالبان که سایهٔ زنان و دختران افغانستان را با تیر میزنند، روزبهروز بر دامنهٔ محدودیتها علیه آنان میافزایند؛ میلیونها زن و دختر را از رفتن به مکتب و دانشگاه منع کردهاند و حتی زندگی اجتماعی آنان را نیز در سطح یک کالای مصرفی مردان و تحت قیمومیت بلامنازع محارم مرد تقلیل دادهاند و این همه را به نام شریعت بر زندگی زنان و دختران افغانستان تحمیل میکنند، نسبت به اینفلوئنسرها و گردشگران زن غربی نگاهی کاملاً متفاوت دارند.
بهعبارت دیگر، همان شریعتی که بر اساس خوانش تنگ اندیشانهٔ طالبان، حذف کامل زنان و دختران از زندگی اجتماعی را مجاز و مشروع میداند، دربارهٔ اینفلوئنسرها و گردشگران زن غربی که به افغانستان تحت حاکمیت طالبان سفر میکنند، بهسادگی تعلیق میشود و حتی بدیهیترین دستورات شرعی مانند رعایت حجاب و پرهیز از رقصیدن در فضای عمومی نیز اعمال نمیشود.
طالبان با آغوش باز از گردشگران زن غربی استقبال میکنند، زیرا آنان بهترین پیامرسانها برای انتقال تصویر مورد نظر طالبان از افغانستان تحت حاکمیت این گروه هستند، و این همان چیزی است که تعلیق شریعت طالبانی را توجیهپذیر میسازد و به گردشگران زن غربی، آزادیهایی خلاف شرع و خلاف شأنی اعطا میکند که حتی موسّعترین تفسیرها از شریعت نیز آن را برنمیتابند.
بهعنوان نمونه، دروازههای افغانستان تحت حاکمیت رژیم طالبان حتی به روی پورناستارهای هالیوود یا توریستهای همجنسگرای غربی نیز باز هستند، و بربنیاد برخی گزارشها در مواردی حتی خود جنگجویان طالبان هم به این گردشگران خدمات جنسی ارائه میکنند تا آنان را به سفر دوباره به افغانستان ترغیب کرده و تصویر مورد نظر خود از افغانستان تحت حاکمیتشان را از طریق توریستهایی با سوابق بدنام و شرمآور به جهان خارج مخابره کنند.
به این ترتیب، مسلمانی و شریعت طالبانی تنها ابزاری برای سرکوب زنان و دختران افغانستان، نقض و نادیده گرفتن حقوق بدیهی و انسانی آنان از جمله حق کار و تحصیل، و نشان دادن چهرهٔ خشن، مردانه و مقتدر از رژیمی مردسالار و خودکامه است.
این رویکرد نهتنها دشمنی و خصومت ذاتی طالبان با زنان و دختران مسلمان افغانستان را نشان میدهد، بلکه در عین حال پرده از چهرهٔ کریه شریعت طالبانی برمیدارد و نفاق درون و بیرون طالبان برای اجرایی کردن نقشههای استعماری قدرتهای خارجی و سازمانهای استخباراتی بهمنظور تحمیل و تحکیم حاکمیت وحشت خود را آشکار میسازد.
در این میان، اگرچه شاید برای رهبران طالبان که مجوز ضمنی آزادی بیحد و حصر اینفلوئنسرهای بدنام و بدکارهٔ غربی در جریان سفر به افغانستان را صادر یا تأیید میکنند اهمیت چندانی نداشته باشد، اما رسواییهای پیدرپی طالبان در میزبانی مهربانانه از پورناستارها و همجنسگرایان غربی در افغانستان، بدون شک ادعاهای بزرگ این گروه در تشکیل نظام بهاصطلاح خالص اسلامی و اعمال شریعت بر اساس نصوص قرآنی را بیشازپیش به چالش میکشد و از چهرهٔ زشت این گروه بهاصطلاح جهادی بهمثابهٔ یک پروژهٔ استخباراتی و استعماری پرده برمیدارد.
نرگس اعتماد – جمهور