در نخستین ساعات صبح، وقتی آفتاب تازه بر سقفهای فلزی کارخانهها در شهرک صنعتی هرات میتابد، صدای ماشینها در هوا میپیچد و کارگرانی که تازه از ایران بازگشتهاند، قدم به خط تولید میگذارند. نگاهشان پر از امیدی تازه است؛ امید به اینکه بتوانند اینبار در وطن نانی برای سفرهی خانواده بیاورند.
به گزارش
خبرگزاری جمهور، مسئولان اتاق صنایع و معادن هرات میگویند از زمان آغاز موج بازگشت مهاجران افغان، تاکنون برای بیش از شش هزار نفر در کارخانههای این شهرک شغل ایجاد شده است. تنها در چند هفتهی اخیر، یکهزار کارگر جدید به جمع کارگران پیوستهاند.
ناصر امین، رئیس این اتاق، در میان خطوط تولید کارخانهای که پر از جنبوجوش است، میگوید: «اگر زمین بیشتری برای توسعه داده شود و برق تأمین گردد، ظرفیت جذب نیروی کار چندین برابر خواهد شد.» حرفهای او، برای کارگرانی که تازه به وطن برگشتهاند، به معنای امیدی است که هنوز زنده است.
در میان همین کارگران، مرتضی جوانی که چند ماه پیش از ایران بازگشته، با لبخند میگوید: «دیگر نمیخواهم آوارهی مرز شوم. اینجا اگر کار باشد، میمانم.» جملهای ساده که از زبان بسیاری از همکارانش هم شنیده میشود.
با این همه، مشکلات زیرساختی بر سر راه قرار دارد. برق این شهرک بارها قطع میشود و کارخانهها ناچارند با ژنراتورهای پرهزینه کار کنند.
طالبان وعده داده است که پروژههای برق بادی و آفتابی در هرات آغاز شده و بزودی این ولایت به خودکفایی خواهد رسید، اما تا آن روز، نگرانیها پابرجاست.
اکنون، نزدیک به ۱۵۰ هزار نفر در کارخانههای شهرک صنعتی هرات کار میکنند. این رقم برای ولایتی که سالها از جنگ و مهاجرت آسیب دیده، نشانهای از نفس تازه است. اما نفسکشیدن در هوای امروز افغانستان همواره دشوار است؛ زیرا هر لحظه میتواند زیر سایهی ناامنی های مختلف یا تصمیمهای شتابزدهی حاکمان فرو گرفته شود.
برای کارگرانی که هر روز صبح با موترهای لینی، موتور، بایسکل یا پای پیاده به کارخانه میآیند، همهچیز سادهتر از این تحلیلهاست. آنان فقط میخواهند کار کنند، مزدشان را بگیرند و خانوادههایشان را سیر کنند. همین.
خبرگزاری جمهور - ولایت هرات