به گزارش
خبرگزاری جمهور، وزارت خارجه ترکیه در اعلامیه ای گفت، محور گفتوگوهای اکینچی و شیائونگ، «تعامل با طالبان» و «تلاش برای بهبود وضعیت بشردوستانه» در افغانستان بوده است.
با این حال، وزارت خارجه چین هیچ جزئیاتی درباره محتوای این دیدار ارائه نکرده است. این عدم شفافیت، گمانهزنیها درباره اهداف پنهان این مذاکرات را تقویت کرده است.
همزمان، چین اخیراً میزبان نشستی سهجانبه با حضور وزرای خارجه پاکستان و طالبان در پکن بود.
به گفته منابع، امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان، در این نشست شرکت داشته، اما جزئیات بحثها همچنان در هالهای از ابهام باقی مانده است.
رسانههای پاکستانی پیشتر گزارش داده بودند که صلح و امنیت منطقهای، بهویژه در سایه تنشهای نظامی میان هند و پاکستان، از محورهای اصلی این نشست بوده است.
حدود دو هفته پیش نیز در ۲۰ ثور، فرستادههای چین و پاکستان در کابل با متقی نشستی سهجانبه برگزار کردند. این نشستها در حالی برگزار میشوند که پاکستان بارها طالبان را به دست داشتن در ناامنیهای این کشور متهم کرده و اکنون به نظر میرسد اسلامآباد نگران نفوذ احتمالی هند در افغانستان است.
آگاهان معتقدند که چین نیز، در رقابت با هند و روسیه در منطقه و همچنین در سطح جهانی، به دنبال ایفای نقشی کلیدی در مسئله افغانستان است.
این تحرکات دیپلماتیک در حالی صورت میگیرد که وضعیت بشردوستانه در افغانستان همچنان وخیم است و میلیونها نفر با فقر، گرسنگی و ناامنی دستوپنجه نرم میکنند.
منتقدان میگویند تمرکز کشورهای منطقه بر بازیهای ژئوپلیتیک و رقابتهای قدرت، به جای حل بحران انسانی در افغانستان، تنها به پیچیدهتر شدن اوضاع منجر شده است.
در این میان، طالبان که همچنان از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده، به نظر میرسد در حال بهرهبرداری از این رقابتهای منطقهای برای تحکیم جایگاه خود است.
اما پرسش اصلی این است: آیا این گفتوگوهای پشتپرده به نفع مردم افغانستان تمام خواهد شد یا صرفاً به ابزاری برای پیشبرد منافع قدرتهای منطقهای تبدیل شده است؟