حافظ محمد طاهر محمود اشرفی، رئیس شورای علمای پاکستان می‌گوید کسانی که با «قل هو الله» آشنا نیستند، فتوا صادر می‌کنند. او نظام پاکستان را «شرعی و اسلامی» خواند و خطاب به طالبان گفت که از مداخله در امور پاکستان دست بردارند.
او گفت که این گروه باید از استفاده از خاک خود توسط هند و اسرائیل برای مداخله در بلوچستان و خیبرپختونخوا جلوگیری کند.
او افزود که هزاران پاکستانی در حمایت از مردم افغانستان جان باخته‌اند، اما اکنون برخی حملات از خاک افغانستان باعث قربانی شدن شهروندان پاکستانی می‌شود.
این روحانی پاکستانی پیش از این نیز مدعی شده بود که «شمار زیادی از افغان‌ها در اقدامات تروریستی اخیر در پاکستان دست داشتند».
رئیس شورای سراسری علمای پاکستان درست می‌گوید: کسانی که «قل هو الله» را بلد نیستند، فتوا می‌دهند، حکم جهاد صادر می‌کنند یا به نام خدا دست به جهاد می‌زنند و شهید می‌شوند! اغلب تروریست‌هایی که امروز در پاکستان به «تی‌تی‌پی» می‌پیوندند و علیه نیروهای پاکستانی اقدام می‌کنند از همین جنس هستند، اما پرسش اساسی این است که آن‌ها چه تفاوتی با تروریست‌هایی دارند که دیروز در افغانستان می‌جنگیدند و مردم غیرنظامی، نیروهای بومی ارتش و پولیس، و کارمندان دولتی را بی‌رحمانه هدف قرار می‌دادند؟
آیا آنچه آن‌ها در افغانستان انجام می‌دادند جهاد بود، اما آنچه امروز در پاکستان انجام می‌دهند تروریزم است؟ آیا کسانی که دیروز به دستور پاکستان در افغانستان دست به جرم و جنایت و کشتار و خون‌ریزی می‌زدند همگی ملا و مولوی و مولانا بودند، اما تروریست‌های امروز با «قل هو الله» آشنا نیستند؟
ویدیوها و مستندات فراوانی در زمان جمهوریت از تروریست‌های پاکستانی و هم‌سنگران افغان آن‌ها منتشر شده بود که نشان می‌داد آن‌ها حتی از خواندن کلمه شهادت نیز ناتوان هستند و با ساده‌ترین مناسک عبادی اسلامی آشنایی ندارند، اما برای جهاد و شهادت به افغانستان گسیل شده‌اند. بنابراین آنچه امروز از سوی رئیس شورای علمای پاکستان درباره تروریست‌های «تی‌تی‌پی» مطرح می‌شود، همان چیزی است که دیروز در افغانستان وجود داشت، اما پاکستان با حمایت همه‌جانبه، تروریست‌ها را به نام جهاد راهی افغانستان می‌کرد تا اهداف استخباراتی و امنیتی خود را محقق سازد؛ کاری که امروز دشمنان پاکستان، یا به گفته آقای حافظ محمد طاهر محمود اشرفی، هند و اسرائیل، با استفاده از تروریست‌های «تی‌تی‌پی» انجام می‌دهند.
این روحانی پرنفوذ پاکستانی همچنین اعتراف کرده است که در گذشته هزاران پاکستانی در حمایت از مردم افغانستان جان باخته‌اند، اما امروز شهروندان پاکستانی قربانی حملاتی می‌شوند که از افغانستان سازماندهی می‌شود. پرسش این است که هزاران پاکستانی چگونه برای حمایت از مردم افغانستان قربانی شدند؟ آیا آن‌ها همان کسانی نبودند که به‌منظور پیروزی طالبان و سایر تروریست‌ها، شهروندان عادی و نیروهای نظامی و کارمندان دولتی افغانستان را بی‌رحمانه ترور می‌کردند و در شهرهای افغانستان حمام خون به راه می‌انداختند؟ چه کسی از آن‌ها برای جنگ در افغانستان دعوت کرده بود جز تروریست‌های هم‌سنگر و هم‌پیمان خودشان؟
از نظر مردم افغانستان، که بزرگ‌ترین قربانیان تروریزم پاکستانی بودند و هستند، همه هزاران نفری که آقای اشرفی ادعا می‌کند در مسیر حمایت از آن‌ها قربانی شدند و جان باختند، تروریست‌های بدنام و شرور و بی‌رحمی بودند که موجب ویرانی و نابودی افغانستان و کشتار بی‌رحمانه شهروندان عادی و نظامیان مسلمان این کشور شدند و در نهایت به تسلط تروریست‌های متحدشان بر سرنوشت مردم افغانستان کمک کردند.
با توجه به این واقعیت، حتی اگر ادعای رئیس شورای علمای پاکستان را نیز معتبر بدانیم، دیروز هزاران پاکستانی به‌خاطر حمایت از مردم افغانستان جان باختند و قربانی شدند، و امروز نوبت طالبان و هم‌فکران و هواداران آن‌هاست که جواب جهاد را با جهاد بدهند و فداکاری‌های بزرگ همرزمان پاکستانی‌شان را جبران کنند؛ حتی اگر نتیجه این اقدام، راه‌اندازی حمام خون در خیابان‌های پاکستان، کشتار بی‌رحمانه نظامیان پاکستانی، و ایجاد آشوب و ناامنی و بحران بی‌ثباتی در بلوچستان و خیبرپختونخوا و سایر مناطق این کشور باشد.
نکته قابل تأمل این است که رئیس شورای علمای پاکستان در حالی طالبان حاکم بر افغانستان را از مداخله در امور داخلی پاکستان برحذر می‌دارد و ادعا می‌کند که چون پاکستان در امور داخلی افغانستان دخالت نمی‌کند، طالبان نیز نباید دخالت کنند، که از سوی دیگر اعتراف می‌کند که هزاران پاکستانی در افغانستان جان باخته‌اند. آیا این مصداق بارز دخالت در امور داخلی یک کشور مستقل نیست؟ این پرسش از آن حیث اهمیت دارد که به‌جز تروریست‌های وابسته به پاکستان، هیچ‌یک از مردم افغانستان خواستار دخالت یا حتی حمایت پاکستان نیستند.
آن‌ها پاکستان را به‌مثابه عامل اصلی بدبختی‌ها و بحران‌های کشورشان یاد می‌کنند و نسبت به سیاست‌های مداخله‌جویانه اسلام‌آباد در امور داخلی افغانستان منزجر هستند.
عبدالمتین فرهمند – جمهور
