دونالد ترامپ بار دیگر گفت که نیروهای آمریکایی در افغانستان به‌گونه‌ای می‌جنگیدند که گویی قصد پیروزی نداشتند.
او گفت: «به نظر من آن روز در افغانستان غم‌انگیزترین دوره در تاریخ کشور ما بود. آن وضعیت فاجعه‌ای بود که بایدن به وجود آورد، با جنرال‌های بدی مثل میلی و دیگران؛ آنان جنرال‌های بد و نالایقی بودند.»
رئیس‌جمهور آمریکا ادعا کرد: «دنیا و هیچ‌کس نمی‌تواند ما را شکست دهد. اگر رهبری درستی داشته باشیم، هیچ‌کس نمی‌تواند ما را شکست دهد. اگر آدم‌های احمق مثل کسانی که [جنگ] افغانستان را اداره کردند، مسئول باشند، آن‌وقت وضع همین می‌شود. به افغانستان نگاه کنید؛ آنجا باید پیروزی و جنگ آسان می‌بود؛ اما متأسفانه طرز جنگیدن ما بسیار ناراحت‌کننده و مسخره بود. ما طوری می‌جنگیدیم که انگار نمی‌خواستیم پیروز شویم.»
کاملاً واضح است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور خودکامه امریکا، برای مثبت نشان دادن کارنامه خود، به‌طور مرتب رقبا و منتقدانش را آماج بدترین و توهین‌آمیزترین حملات قرار می‌دهد. در این زمینه، حتی اگر لازم باشد او واقعیت‌های بدیهی را نادیده می‌گیرد یا وارونه جلوه می دهد.
برای او هیچ اهمیتی ندارد که رسانه‌ها و سازمان‌های سنجش افکار درباره ادعاهای دروغین و فریبکارانه‌اش علیه رقبا و منتقدانش چگونه داوری می‌کنند؛ زیرا او میلیون‌ها نفر هوادار دارد که به مواضع پوپولیستی‌اش اهمیت می‌دهند، دروغ‌هایش را نادیده می‌گیرند یا باور می‌کنند و مهم‌تر از همه، آن را در ابعاد گسترده منتشر می‌کنند. بنابراین، مخاطب اصلی ادعاهای ترامپ درباره جنگ فاجعه‌بار امریکا در افغانستان نیز همین افراد هستند و برای او هیچ اهمیتی ندارد که دیگران در این زمینه چه می‌گویند.
درست به همین دلیل است که رئیس‌جمهور خودشیفته امریکا به‌طور پیوسته اسلافش را آماج بدترین اتهامات و توهین‌ها قرار می‌دهد تا خود را مبرا و منزه نشان دهد. این همان چیزی است که درباره ادعاهای او درباره جنگ افغانستان و مسئولیت دولت پیشین امریکا و جنرال‌های سابق امریکایی نیز صدق می‌کند.
در حالی که منتقدان و مخالفان او نیز ادعا می‌کنند که ترامپ به همان اندازه در خروج فاجعه‌بار نیروهای امریکایی از افغانستان سهم دارد که جو بایدن، رئیس‌جمهور پیشین امریکا، که پس از ترامپ به قدرت رسید. یکی از مهم‌ترین میراث‌های ترامپ برای بایدن پرونده جنگ افغانستان بود که در نتیجه توافق‌نامه استعماری دوحه بسیار پیچیده شده بود.
با این‌همه، نباید انکار کرد که جنگ افغانستان همچنان تا سال‌ها بر سیاست امریکا در داخل و خارج از این کشور سایه خواهد افکند و وجهه جهانی این کشور را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
از این منظر، شاید حق با ترامپ باشد که خروج از افغانستان را لحظه‌ای شرم‌آور در تاریخ ایالات متحده می‌خواند و ادعا می‌کند که آن روز غم‌انگیزترین و فاجعه‌بارترین روزی بود که در تاریخ معاصر امریکا رخ داده است، اما ترامپ هم درباره خروج شرم‌آور نیروهای امریکایی از افغانستان و واگذاری کشور به طالبان مقصر و مسئول است، زیرا این او بود که مذاکرات مستقیم میان امریکا و طالبان را کلید زد، دولت مشروع افغانستان را پشت سر گذاشت و به اراده مستقل مردم افغانستان هیچ اعتنایی نکرد.
گماشتن یک عنصر مزدور، شیاد و حامی تروریزم به نام زلمی خلیل‌زاد در رأس هیئت مذاکره‌کننده امریکایی با طالبان از همان آغاز نشان داد که هدف ترامپ بازگرداندن این گروه به قدرت است و او در این زمینه حاضر است دولت جمهوری، ارتش ملی و قربانی‌های بزرگ مردم افغانستان در مسیر آزادی و دموکراسی را زیر پا بگذارد و بی‌رحمانه قربانی کند.
جو بایدن، رئیس‌جمهور پیشین امریکا نیز اگرچه در نهایت فرمان خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را امضا کرد، اما در واقع همان معامله‌ای را به اجرا گذاشت که ترامپ با طالبان منعقد کرده بود. بنابراین، هر دو رئیس‌جمهور سابق و کنونی امریکا در خلق فاجعه خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و پیامدهای بعدی آن مسئول و مقصر هستند و مغالطه عوام‌فریبانه و ریاکارانه دونالد ترامپ نمی‌تواند واقعیت‌های تاریخی در این زمینه را کتمان کند.
با این وجود، همان‌گونه که در بالا نیز اشاره شد، صرف‌نظر از اینکه تقصیر چه کسی بود، خروج نیروهای امریکایی از افغانستان و سقوط کشور به کام طالبان یک فاجعه تمام‌عیار تا ده‌ها سال آینده در امریکا، افغانستان و جهان محل نزاع خواهد بود و این کشورها با پیامدهای هولناک آن روبه‌رو خواهند شد و شاید این رویداد تا سالیان سال به‌عنوان یک موضوع مناقشه‌برانگیز در تاریخ ایالات متحده در کانون بحث‌ها، جدال‌ها و تقابل‌های جناح‌های رقیب قرار داشته باشد؛ زیرا همان‌گونه که ترامپ بارها گفته است، این رویداد یک لکه ننگ، شرم‌آورترین لحظه در تاریخ امریکا و فاجعه‌ای کامل و تمام‌عیار بود.
نرگس اعتماد- جمهور
