به گزارش خبرگزاری جمهور، منصور احمد حمزه، سخن‌گوی وزارت معارف تحت کنترل طالبان، اعلام کرده است که این وزارت 18 هزار و 689 مکتب را در سراسر کشور فعال نگه داشته است.
او ادعا می‌کند که بیش از 11 میلیون شاگرد در حال حاضر در این مکاتب مشغول فراگیری آموزش هستند و طالبان تلاش کرده‌اند تا شرایط مناسب آموزشی را برای شاگردان فراهم کنند.
اما این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که طالبان از زمان تسلط بر افغانستان در 2021، با اعمال محدودیت‌های شدید بر آموزش، به‌ویژه ممنوعیت تحصیل دختران بالاتر از صنف ششم، خشم و انتقاد گسترده جامعه جهانی و فعالان حقوق بشر را برانگیخته‌اند.
پرسش اصلی این است: این 18 هزار مکتب برای چه کسانی باز است؟ گزارش‌ها نشان می‌دهد که دختران در بسیاری از مناطق کشور همچنان از دسترسی به آموزش محروم‌اند و مکاتب عملاً تنها برای پسران فعالیت می‌کنند.
هرچند این سخن‌گوی طالب مدعی بازسازی و فعال‌سازی صدها مکتب غیرفعال در نزدیک به چهار سال حاکمیت طالبان شده است، اما آگاهان می‌گویند این اقدامات نمایشی است و هدف اصلی طالبان، نه توسعه آموزش، بلکه تحمیل ایدئولوژی ضدآموزشی و سرکوب فرصت‌های تحصیلی برای نیمی از جمعیت کشور، به‌ویژه دختران، است.
کارشناسان آموزشی هشدار می‌دهند که محرومیت سیستماتیک دختران از تحصیل، آینده افغانستان را با بحرانی عمیق مواجه خواهد کرد.
یکی از فعالان حقوق زنان که نخواست نامش فاش شود، به خبرگزاری جمهور گفت: «طالبان با بستن درهای مکاتب به روی دختران، نه تنها حق آموزش را از آنان سلب کرده‌اند، بلکه نسل آینده را از پیشرفت و ترقی محروم ساخته‌اند.»
ادعای طالبان مبنی بر فعال بودن 18 هزار مکتب در حالی مطرح می‌شود که سیاست‌های ضدآموزشی این گروه، به‌ویژه در قبال دختران، نظام آموزشی افغانستان را به شدت تضعیف کرده است.
جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری بارها از طالبان خواسته‌اند تا محدودیت‌ها بر آموزش دختران را لغو کنند، اما این درخواست‌ها تا کنون بی‌پاسخ مانده است.
آیا این 11 میلیون شاگرد شامل دختران نیز می‌شود، یا این آمار تنها پوششی برای پنهان کردن تبعیض سیستماتیک طالبان علیه نیمی از جامعه است؟
خبرگزاری جمهور- کابل
