در حالیکه سراسر افغانستان هنوز زیر سایه وحشت حکومت سرکوبگر طالبان روزگار میگذراند، گزارشهای واصله به خبرگزاری جمهور از ولسوالی جرم در ولایت بدخشان نشان میدهد که درگیری شدید میان طالبان و کشاورزان محلی، دومین روز خود را پشت سر گذاشته و بیم آن میرود که به بحرانی خونینتر بدل شود.
منابع محلی به نقل از ساکنان روستای فرغامنج میگویند که نیروهای طالبان به بهانه تخریب مزارع خشخاش، با یورش خشونتبار به منطقه، نه تنها امنیت مردم را به خطر انداختهاند بلکه موجی از اعتراض و خشم مردمی را نیز شعلهور کردهاند.
به گفته منابع، مالکان مزارع به دلیل حمایت ضمنی برخی طالبان محلی، به کوهها پناه بردهاند و در برابر نیروهای اعزامی از سوی قطعه خاص طالبان موضع گرفتهاند. صدای شلیکهای هوایی در منطقه شنیده میشود؛ نشانهای آشکار از تبدیلشدن یک نزاع محلی به رویارویی نظامی داخلی.
این تنشها پس از آن بالا گرفت که مردم معترض با جسد یکی از کشتهشدگان به قصد راهپیمایی اعتراضی بهسوی دفتر والی طالبان در فیضآباد حرکت کردند. فاجعه انسانی زمانی موقتاً مهار شد که فصیحالدین فطرت، رئیس ستاد ارتش طالبان، به میانجیگری وارد شد و مردم را متقاعد به دفن جسد کرد. اما خشم زیر خاک نرفته است.
همزمان، اتهاماتی سنگین از سوی برخی اعضای پیشین شورای ولایتی بدخشان علیه طالبان مطرح شده که نشاندهنده دوگانگی آشکار در اجرای سیاستهای بهاصطلاح ضد مواد مخدر آنان است. طبق این گزارشها، در حالیکه طالبان با خشونت تمام به تخریب مزارع خشخاش در بدخشان مشغولاند، در دیگر ولایات، کشت این گیاه درآمدزا بیهیچ مانعی ادامه دارد؛ تناقضی که تنها از یک نظام بیمنطق و فاسد برمیآید.
بدخشان، که سال گذشته نیز شاهد درگیریهایی خونین میان طالبان و کشاورزان بود، اکنون بار دیگر صحنه زخمهای کهنهای شده است که حکومت طالبانی نه تنها درمان نکرده، بلکه با زور، خون و سرکوب، آنها را عمیقتر کرده است.
کشاورزان بدخشان میگویند که در سایه فقر گسترده، بیکاری و بیتوجهی مطلق به معیشت مردم، کشت خشخاش نه یک انتخاب، بلکه یک اجبار اقتصادی است. اما طالبان، به جای ایجاد بدیلی معقول برای این معیشت بحرانزده، تنها با باتوم و تفنگ به استقبال دهقانان میروند.
درگیریهای فرغامنج، صرفاً یک درگیری محلی نیست؛ این آیینهای است از وضعیت سراسر افغانستان تحت سلطه طالبانی که به نام دین، قانون و عدالت، تنها ویرانی میکارد.
خبرگزاری جمهور- بدخشان